Jakie są rodzaje depresji?

Czym jest depresja?

Obecnie depresja klasyfikowana jest jako jedna z najgroźniejszych chorób cywilizacyjnych. Szacuje się, że już za 10 lat będzie to najczęściej diagnozowane schorzenie świata. Typowe objawy depresji to przede wszystkim przygnębienie i smutek. Oczywiście na tym się nie kończy, a w przebiegu choroby występują zarówno objawy psychiczne, jak i objawy cielesne. Sama depresja może być powodowana przez różne czynniki, a zaburzenia depresyjne przybierają różną postać i skalę. Wiele zależy od skali problemu oraz indywidualnych predyspozycji pacjenta. Pewne jest jednak to, że każdorazowo depresja negatywnie wpływa na codzienne funkcjonowanie osoby chorej, a wręcz je uniemożliwia.

Nie każde przygnębienie to depresja

Jednocześnie należy pamiętać o tym, że nie każdy smutek jest depresją. Aby ją zdiagnozować, muszą w tym samym momencie wystąpić różne czynniki cielesne i psychiczne. Dopiero wtedy choroba jest klasyfikowana i można podjąć właściwe leczenie. Jeżeli jednak czujesz, że w Twoim życiu coś jest nie tak i nic Cię nie cieszy lub w Twoim otoczeniu znajdują się osoby, u których obserwujesz objawy depresyjne, to niezwłocznie skontaktuj się ze specjalistą. Zbagatelizowany problem może mieć poważne konsekwencje, a w skrajnych przypadkach doprowadzi do niebezpiecznych sytuacji.

Podstawowe rodzaje depresji diagnozowane w Polsce

Współczesna medycyna i badania z zakresu psychologii ludzkiej pozwalają na wyodrębnienie wielu rodzajów depresji. Podstawowe rodzaje depresji to depresja endogenna i depresja egzogenna. Pierwsza wywołana jest przez wewnętrzne czynniki i wynika z nieprawidłowej pracy przekaźników w mózgu. Powstaje wtedy, gdy jest zaburzone funkcjonowanie układu nerwowego. Depresja egzogenna wynika z działania czynników zewnętrznych takich jak m.in.: śmierć bliskiej osoby, poważna choroba, czy też inne traumatyczne przeżycie. Poniżej w kilku zdaniach opisano i scharakteryzowano wybrane z nich, które najczęściej diagnozowane są w Polsce.

Depresja poporodowa

Nie każdy zdaje sobie z tego sprawę, ale depresja poporodowa dotyczy nawet 3 na 4 rodzących kobiet. Oznacza to, że jest ona jednym z najczęściej klasyfikowanych rodzajów depresji w Polsce. Po narodzinach dziecka życie kobiety diametralnie się zmienia. Wszystko jest podporządkowane potomkowi, na czym cierpi wiele potrzeb mamy. Ponadto za występowanie choroby mogą odpowiadać zmiany hormonalne towarzyszące porodowi. Z czasem może prowadzić to do wystąpienia określonych objawów depresji i problemów natury psychicznej. Niepokojące sygnały u kobiet cierpiących na depresję poporodową to m.in.: zaburzenia snu, zwiększona drażliwość, wahania nastroju i płaczliwość. Tego typu objawy ustępują zazwyczaj po około 10. dniach i jest to uzależnione od indywidualnych predyspozycji pacjentki.

Niestety kobiety przy depresji poporodowej rzadko decydują się na wizytę u specjalisty. To błąd, ponieważ schorzenie to może powracać pod inną postacią. Kobiety po narodzinach dziecka potrzebują szczególnej troski i wsparcia ze strony bliskich. To naprawdę trudny czas, który może być przyczyną depresji. W przebiegu schorzenia matka nie przejawia zainteresowania dzieckiem, co może powodować dla niego niebezpieczne sytuacje.

Depresja sezonowa

Drugim z często rozpoznawanych w Polsce rodzajów jest depresja sezonowa. Z większym nasileniem występuje ona w okresie jesienno-zimowym, gdy warunki atmosferyczne w Polsce nie są najlepsze. Sprzyjające dla rozwoju tego rodzaju depresji są krótsze dni, zimne wieczory, czy też opady deszczu i śniegu. W listopadowej szarości trudno o pozbycie się negatywnych myśli, czy też smutku. W przypadku tej przyczyny depresji, dużo rzadziej diagnozuje się ją w krajach ciepłych, gdzie jest więcej dni słonecznych. Podstawowe objawy depresji sezonowej to m.in.: obniżenie nastroju, zwiększony apetyt, a także wzrost masy ciała pacjenta. Najczęściej na ten rodzaj depresji chorują młode osoby do 30. roku życia.

Choroba afektywna dwubiegunowa

Jedną z najpoważniejszych odmian depresji jest choroba afektywna dwubiegunowa znana także jako depresja dwubiegunowa. Charakteryzuje się tym, że w jej przebiegu epizody depresyjne występują na przemian z epizodami maniakalnymi. Połączenie tych objawów jest bardzo niebezpieczne i w skrajnych przypadkach może doprowadzić do zagrożenia zdrowia i życia pacjentów. Niepokojące jest to, że zaburzenia afektywne dwubiegunowe mogą mieć charakter nawracający. Osoba borykająca się z tym schorzeniem nieprawidłowo odbiera bodźce zewnętrzne i ma zaburzoną percepcję. U osób cierpiących na chorobę afektywną dwubiegunową obserwuje się takie objawy jak m.in.: myśli samobójcze, myślenie katastroficzne, czy też czyny samobójcze. Przy silnym nasileniu objawów depresji chory wymaga intensywnego leczenia szpitalnego. Pacjent może stwarzać zagrożenie dla siebie oraz dla innych osób.

Dystymia

Wśród często diagnozowanych chorób znajduje się również dystymia. W jej przypadku obserwuje się takie objawy jak: trwały pesymizm, obniżony nastrój, a także wyraźnie pogorszona samoocena. Obecna nazwa medyczna dystymia zastąpiła wcześniej stosowane: nerwicę depresyjną lub depresję nerwicową. O tym schorzeniu możemy mówić wtedy, gdy obniżony nastrój utrzymuje się długotrwale przez minimum dwa lata. Choć choroba ma łagodniejszy przebieg, to jednak w terapii stosuje się zarówno leczenie farmakologiczne, jak i psychoterapię.

Depresja lękowa przewlekła

Kolejny rodzaj to depresja lękowa przewlekła. To schorzenie, w którego przebiegu stany i zaburzenia lękowe występują równolegle z zaburzeniami depresyjnymi. Badania nad tym rodzajem depresji wciąż są prowadzone i trudno wskazać jednoznaczną przyczynę problemu. Przy depresji lękowej pojawiają się klasyczne objawy takie jak m.in.: poczucie winy, zaburzenia snu, utrata zainteresowań, brak radości życia i przewlekle występujący lęk i pogorszone samopoczucie.

Depresja poschizefroniczna

Wśród zaburzeń depresyjnych wymienia się również depresję poschizofreniczną. Przyczyną jej występowania jest schizofrenia. Tego typu zaburzenia trwają minimum dwa tygodnie i mogą przejść w stan przewlekły. Ten rodzaj choroby powoduje, że pierwotna schizofrenia i jej objawy spychane są na bok, a na pierwszy plan wychodzą objawy depresyjne. Udowodniono, że do powstania tej choroby mogą przyczynić się środki farmakologiczne przyjmowane na schizofrenię. Przy depresji poschizefronicznej również występuje podwyższone ryzyko myśli i czynów samobójczych.

Depresja maskowana

Ciekawym rodzajem depresji jest ta maskowana. Z nią mamy do czynienia wtedy, gdy objawy choroby maskowane są przez inne poważne schorzenie. Wówczas leczy się je, a depresja często nie jest diagnozowana. To problem, z którym trudno się uporać. Inne nazwy dla tego typu schorzenia to m.in.: depresja somatyczna, subdepresja, depresja bez depresji, depresja ukryta, czy też ekwiwalent depresji. W jej przebiegu obserwuje się takie klasyczne objawy jak m.in.: nadmierna senność lub nadmierne pobudzenie, choroby somatyczne, osłupienie depresyjne, bóle głowy, zaburzenia seksualne, czy też obniżenie nastroju.

Depresja reaktywna

Jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj depresji powstaje na skutek reakcji organizmu na dany bodziec. Dla reaktywnej depresji charakterystyczne jest to, że objawy mają mniejsze nasilenie. Przyczyną tego schorzenia mogą być m.in.:

• śmierć bliskiej osoby;
• trudna sytuacja materialna;
• utrata pracy;
• zawód miłosny;
• pogorszenie stanu zdrowia (np. dowiedzenie się o nowotworze).

Depresja starcza

Ostatnim z wartych przytoczenia i często diagnozowanych rodzajów depresji w Polsce jest depresja starcza. Już sama nazwa wskazuje na to, że dotyka ona osób starszych. Diagnozuje się ją u pacjentów powyżej 65. roku życia. Powstaje na skutek zmiany dotychczasowego stylu życia, czy też samotności. Osoby starsze stopniowo tracą kontakt ze społeczeństwem, rzadziej wychodzą, a także są bardziej schorowane. Często dotyka ich samotność, a rówieśnicy powoli umierają. Tego typu sytuacje odznaczają piętno na starszej osobie. W związku z tym pojawiają się zaburzenia depresyjne w tym m.in.: problemy ze snem, silny spadek nastroju, czy też przyrost masy ciała. Prognozuje się, że w najbliższych latach liczba diagnozowanych przypadków depresji starczej w polskim społeczeństwie będzie gwałtownie rosła. Jest to związane ze starzejącym się społeczeństwem.

Podstawowe objawy depresji

Niezależnie od rodzaju depresji medycyna wyróżnia podstawowe objawy, które jej towarzyszą. Skala ich występowania oraz rodzaj zależy od pacjenta i jego stanu. Zazwyczaj w jednym czasie występuje kilka objawów depresji. U jednej osoby w przypadku każdego epizodu depresyjnego mogą być one inne.

Główne objawy depresji to m.in.:

• zaburzenie nastroju;
• wahania wagi;
• spowolnienie psychoruchowe lub niepokój psychoruchowy;
• bóle głowy;
• bóle mięśni i stawów;
• zawroty głowy;
• zaburzenia snu;
• zaburzenia apetytu;
• napady paniki;
• myśli i próby samobójcze.

Pacjent borykający się z depresją nie czerpie radości z życia, traci zainteresowanie, czy też nie podejmuje żadnej aktywności. Dotyczy to m.in. obowiązków służbowych. Konsekwencją takiego zachowania mogą być problemy w życiu zawodowym i życiu prywatnym. Im szybciej depresja zostanie zdiagnozowana, tym większe szanse na jej skuteczne wyleczenie oraz sprawienie, że nie spowoduje poważnych zmian w życiu pacjenta oraz niepożądanych konsekwencji.

Jak wygląda leczenie depresji?

Leczenie depresji to bardzo odpowiedzialne zadanie. Wymaga odpowiedniej wiedzy przedmiotowej, a także prawidłowego rozpoznania choroby. Tylko w ten sposób można zadbać o bezpieczeństwo pacjenta i zwiększyć szansę na to, że poradzi sobie z istniejącym problemem. Badania prowadzone są przez specjalistów, a terapia dzieli się na leczenie farmakologiczne oraz psychoterapię. Każdorazowo rodzaj wybranej metody psychoterapii i leki dostosowywane są do rodzaju zdiagnozowanej depresji, a także do indywidualnych predyspozycji pacjenta.

Leczenie farmakologiczne

Jego podstawę stanowią leki przeciwdepresyjne. Ich zadaniem jest zwiększenie kontroli pacjenta nad jego emocjami, a także wpływanie na stężenie takich substancji w organizmie jak serotonina i noradrenalina. Przy leczeniu farmakologicznym pierwsze efekty widać już po kilku tygodniach. Cała terapia jest procesem długotrwałym.

Podstawowe medykamenty wykorzystywane przy depresji to:

• leki przeciwdepresyjne;
• nieselektywne inhibitory wychwytu serotoniny i noradrenaliny;
• selektywne inhibitory wychwytu serotoniny i noradrenaliny;
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny;
• inhibitory monoaminooksydazy.

Psychoterapia

W ramach psychoterapii stosuje się kilka sprawdzonych metod. Dostosowuje się je do typu pacjenta oraz jego aktualnego stanu. Podczas leczenia stawia się na:

• terapię interpersonalną;
• terapię poznawczo-behawioralną;
• terapię psychodynamiczną.

Depresja a recepta online

Leczenie farmakologiczne w przypadku depresji ma charakter długotrwały. Podstawowa diagnoza, badania i przepisanie leków muszą odbyć się w gabinecie stacjonarnym. Wszystko po to, aby zadbać o najwyższe bezpieczeństwo pacjenta i wybór odpowiedniej terapii. Ze względu na rodzaj leczenia, pacjenci muszą zapewnić sobie długotrwały dostęp do medykamentów. W tym celu przygotowaliśmy usługę zdalnej konsultacji medycznej recepta online. Polega ona na wypełnieniu formularza medycznego i wskazaniu przyjmowanego w terapii medykamentu. Po opłaceniu recepty online specjalista https://nachorobe.pl/ zapozna się z przypadkiem medycznym oraz z historią leczenia pacjenta. Jeżeli uzna to za wskazane, to zostanie wystawiona e-recepta na zakup leku. Dokument z powodzeniem można zrealizować w dowolnie wybranej aptece.

Zachęcamy do kontaktu ze specjalistą, jeżeli tylko zauważysz u siebie lub kogoś bliskiego symptomy depresji. Zapraszamy do skorzystania z naszych usług, aby zapewnić sobie dostęp do leków w przypadku długotrwałej terapii. Specjaliści https://nachorobe.pl/ zawsze na pierwszym miejscu stawiają zdrowie i bezpieczeństwo pacjenta.