Jakie leki stosować na nadciśnienie?

Czym jest nadciśnienie tętnicze?

Na samym początku warto zastanowić się nad tym, czym jest ciśnienie krwi. To nic innego, jak nacisk przepływającego strumienia krwi, który wywiera ono na ściany tętnic i żył. To dwa rodzaje naczyń krwionośnych, które tworzą układ krążenia. Najwyższe ciśnienie tętnicze krwi obserwuje się podczas skurczu lewej komory serca. Wtedy właśnie krew tłoczona jest do dużych tętnic i aorty. Analogicznie najniższe ciśnienie obserwowane jest podczas rozkurczu komory serca i nazywane jest ciśnieniem rozkurczowym. Wynik podawany jest w milimetrach słupa rtęci (mm Hg) i wskazuje na ciśnienie skurczowe i rozkurczowe pacjenta. Zgodnie z klasyfikacją medyczną nadciśnienie tętnicze to stan, w którym u pacjenta obserwuje się wynik 140/90 mm Hg lub większy.

Nadciśnienie tętnicze w Polsce

Raporty medyczne wskazują na to, że z problemem podwyższonego ciśnienia tętniczego zmaga się nawet około 10 milionów Polaków. W grupie pacjentów przeważają osoby starsze, w tym przede wszystkim w przedziale wiekowym 55-74 lata. To sprawia, że wraz z wiekiem powinno się zwiększać częstotliwość badań profilaktycznych, aby odpowiednio szybko wykryć ewentualne zaburzenie i wprowadzić skuteczne leczenie nadciśnienia tętniczego.

Obowiązujące normy

Według przyjętej klasyfikacji medycznej norma dla prawidłowego ciśnienia krwi to przedział 120–129/80–84 mm Hg. Ponadto wyróżnia się jeszcze optymalne ciśnienie krwi na poziomie nie wyższym niż 120/80 mm Hg oraz wysokie prawidłowe ciśnienie krwi na poziomie 130-139/85-89 mm Hg.

Przyczyny nadciśnienia tętniczego

W zależności od jego przyczyn, nadciśnienie tętnicze może mieć charakter wtórny oraz pierwotny. Zdecydowana większość zdiagnozowanych przypadków to pierwotne nadciśnienie tętnicze (nawet do 90%). Choroba o charakterze wtórnym może być wywoływana przez niektóre substancje lecznicze, substancje toksyczne (alkohol, narkotyki) lub też przez schorzenia współistniejące, w tym m.in.:

• choroby nerek;
• obturacyjny bezdech senny;
• choroby układu nerwowego;
• wady wrodzone układu krążenia;
• stany patologiczne związane z ciążą;
• choroby endokrynologiczne.

Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego

Obecnie wymienia się szereg czynników środowiskowych, które mogą zwiększać ryzyko występowania choroby. To m.in.:

• brak aktywności fizycznej;
• otyłość (zwłaszcza trzewna);
• nadużywanie alkoholu;
• zażywanie narkotyków;
• palenie papierosów;
• używanie dużej ilości soli.

Aby zminimalizować ryzyko zachorowania, warto zawczasu zadbać o zmianę stylu życia.

Objawy nadciśnienia tętniczego

Jest kilka niepokojących objawów, które mogą wskazywać na rozwój u pacjenta nadciśnienia tętniczego. Oczywiście najlepszym sposobem diagnostyki jest przeprowadzenie badania ciśnienia krwi za pomocą specjalistycznego sprzętu. Zaobserwowanie poniższych objawów powinno jednak powodować powód do niepokoju:

• szumy uszne;
• zaburzenia widzenia;
• zaburzenia snu;
• pulsujące bóle głowy;
• męczliwość;
• nudności;
• ból w klatce piersiowej;
• nieprawidłowe wyniki badania oka;
• wahania ciśnienia krwi.

W przypadku ich wystąpienia warto szybko skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

Groźne powikłania nadciśnienia tętniczego

Problem z wczesnym wykrywaniem nadciśnienia tętniczego polega na tym, że choroba przez wiele lat może nie dawać żadnych objawów. Pacjenci nie wykonują regularnych badań kontrolnych, a schorzenie postępuje w ukryciu, aż z czasem prowadzi do poważnych zmian w narządach wewnętrznych, a nawet groźnych powikłań. Wśród nich znajdują się m.in.:

• choroby serca (choroba wieńcowa, migotanie przedsionków, przerost lewej komory, niedomykalność zastawki aortalnej, a nawet ryzyko zawału serca);
• choroby oczu (jaskra, uszkodzenie siatkówki, utrata wzroku);
• choroby nerek (niewydolność nerek, nefropatia nadciśnieniowa);
• choroby mózgu (udar mózgu, zmiany w naczyniach mózgu).

Jakie leki stosuje się w leczeniu nadciśnienia tętniczego?

Zakres i rodzaj leków stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego dobierany jest przez lekarza prowadzącego na podstawie indywidualnych predyspozycji pacjenta. Zawsze pod uwagę brane jest dobro i bezpieczeństwo osoby chorej, a także jej stan zdrowia. Wybrane leki na nadciśnienie tętnicze mogą wchodzić w interakcje z innymi lekami, dlatego lekarz powinien dokładnie to przeanalizować.

Podstawowe grupy środków farmakologicznych wybieranych przy nadciśnieniu tętniczym to:

• leki moczopędne (diuretyki tiazydowe);
• blokery kanałów wapniowych;
• β-blokery (blokery receptorów β);
• blokery receptora angiotensynowego;
• inhibitory konwertazy angiotensyny.

Standardem jest przyjmowanie kilku leków, które wzajemnie uzupełniają swoje działanie. Wszystko po to, aby zapewnić lepsze działanie terapeutyczne leczenia. Każda grupa preparatów charakteryzuje się innym mechanizmem działania i oddziałuje na inną część ludzkiego organizmu. Odpowiednio dobrane środki mają za zadania obniżenie ciśnienia krwi pacjenta do prawidłowego wskaźnika, a także poprawienie komfortu codziennego życia osoby chorej. Wszystkie te preparaty dostępne są tylko na receptę i ich przyjmowanie powinno być poprzedzone dokładną diagnostyką medyczną i przeprowadzeniem niezbędnych badań. Każdy z tych preparatów może powodować wystąpienie ewentualnych skutków ubocznych, dlatego leczenia nie rozpoczyna się na własną rękę, a pacjent nie może sam decydować o jego modyfikacji.

Diuretyki tiazydowe

To leki moczopędne, do których zaliczane są m.in. takie substancje czynne jak: indapamid, czy też hydrochlorotiazyd. Ich zadaniem jest przyspieszenie działania nerek i wspomaganie organizmu w wydalaniu większej ilości elektrolitów (potasu i sodu) oraz wody. Przyspieszone wydalanie sodu i potasu jednocześnie obniża ciśnienie tętnicze krwi. W szczególnych przypadkach zamiast diuretyków tiazydowych stosowane są diuretyki pętlowe oraz antagoniści aldosteronu.

Blokery kanałów wapniowych

Wśród nich wybierane są przede wszystkim takie substancje lecznicze jak: nifedypina, amlodypina, czy też nimodypina. Wykazują one bezpośrednie działanie na naczynia krwionośne. Po ich zażyciu występuje rozszerzenie naczyń krwionośnych i jednoczesne obniżenie ciśnienia tętniczego.

β-blokery

Preparaty te znane są w medycynie także jako beta-sympatykolityki lub beta-adrenolityki. Stosowane są w leczeniu nadciśnienia tętniczego i ich działanie polega na hamowaniu układu współczulnego. Dzięki temu ogranicza się skurcz naczyń krwionośnych, spowalnia działanie serca, czy też oddech. To wszystko prowadzi do ogólnego uspokojenia się organizmu, co ma działanie obniżające ciśnienie krwi.

Blokery receptora angiotensynowego

Antagoniści receptora angiotensyny to preparaty, które łącza się z receptorami dla angiotensyny. W ten sposób blokują ich połączenie się z angiotensyną i zapobiegają jej działaniu na tkanki organizmu. Dzięki temu nie dochodzi do wzrostu wartości ciśnienia tętniczego.

Inhibitory konwertazy angiotensyny

Preparaty takie jak inhibitory konwertazy angiotensyny stosowane są na nadciśnienie. Leki te oddziałują bezpośrednio na enzym konwertazy angiotensyny. Dzięki temu ogranicza się potencjał organizmu do przekształcania angiotensyny I (AT I) w angiotensynę II (AT II). Im mniej tej ostatniej, tym mniejsze ciśnienie tętnicze. Wszystko dlatego, że pożądana angiotensyna I rozszerza naczynia krwionośne, a niepożądana angiotensyna II działa zupełnie odwrotnie.

Farmakologia to nie wszystko. Co jeszcze robić przy nadciśnieniu tętniczym?

Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym muszą zdawać sobie sprawę z tego, że farmakologia to nie wszystko. Oczywiście zgodnie ze wskazaniami lekarza należy regularnie przyjmować leki. Nadciśnienie wymaga także dodatkowych wyrzeczeń ze strony pacjentów. To m.in. zmiana stylu życia i wprowadzenie do niego aktywności fizycznej. Ponadto rekomenduje się zmianę diety na zdrowszą, ograniczenie spożywania soli, alkoholu, a także zrezygnowanie z palenia papierosów. Każda taka zmiana prowadzi do obniżenia ciśnienia oraz do zwiększenia skuteczności przyjmowanych leków.

Leki na nadciśnienie a inne środki farmakologiczne. Na co uważać?

Leczenie nadciśnienia tętniczego powinno być prowadzone bardzo odpowiedzialnie i pod kontrolą lekarską. Szczególną uwagę należy zwrócić wówczas na przyjmowanie innych środków farmakologicznych. Wybrane z nich mogą negatywnie działać na leki przeciwnadciśnieniowe i prowadzić do wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Do grupy tego typu preparatów medycznych zaliczane są m.in.:

• leki hormonalne (stosowane przy antykoncepcji hormonalnej lub w trakcie leczenia trądziku);
• niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe (np. ibuprofen);
• adrenalina i noradrenalina;
• inne leki przeciwnadciśnieniowe;
• preparaty zawierające w składzie ziele dziurawca.

Niektóre leki niewymienione w tym wykazie również mogą zwiększać ryzyko wystąpienia nadciśnienia lub wchodzić w niepożądane interakcje z lekami stosowanymi w docelowej terapii. Każdorazowo zakres przyjmowanych leków na inne schorzenia należy skonsultować z lekarzem prowadzącym. Najbezpieczniejszy z ogólnodostępnych leków przeciwbólowych jest paracetamol.

Suplementy diety na nadciśnienie

Na rynku dostępne są również różnego rodzaju suplementy diety, zioła i leki na nadciśnienie bez recepty. Zawierają one mniej skuteczne substancje. Nie rekomenduje się stosowania tych leków jako jedynej farmakologii w ramach leczenia nadciśnienia tętniczego. Mogą one stanowić dodatek do podstawowej terapii, a ich przyjmowanie każdorazowo powinno być skonsultowane z lekarzem prowadzącym. Dostępne w otwartej sprzedaży leki i suplementy, które rozszerzają naczynia krwionośne i obniżają ciśnienie krwi to m.in.:

• ekstrakt z liści drzewa oliwnego;
• herbatki z zielem jemioły;
• Kardio Herbs;
• oliwka europejska;
• Quercetin Vege;
• Ajsad;
• Opti Omega;
• ekstrakt z pestek winogron;
• preparaty na bazie czarnego czosnku;
• i inne.

Nie zawsze są jednak właściwym wyborem, a każdy lek stosowany w terapii powinien być dobierany do potrzeb danego pacjenta, a także jego stanu zdrowia. Jednocześnie nie należy zażywać środków medycznych, jeżeli pacjent wykazuje reakcje nadwrażliwości na jakikolwiek ze składników zawartych w ich składzie.

Domowe sposoby na podwyższone ciśnienie krwi

W internecie można znaleźć szereg domowych sposobów na to, jak we własnym zakresie obniżyć wysokie ciśnienie krwi. Te sposoby także mogą stanowić dodatkowe wsparcie w terapii, ale nie powinny stanowić ich bezwzględnej podstawy. W ramach wspomagania leczenia farmakologicznego z preparatami dostępnymi na receptę, warto we własnym zakresie postawić na:

• zwiększoną aktywność fizyczną (wystarczy już tylko 30 min intensywnego spaceru dziennie);
• zastosowanie zdrowej diety ubogiej w kwasy tłuszczowe i sól, a bogatej w potas;
• unikanie przetworzonej żywności i spożywania posiłków w biegu;
• rzucenie palenia papierosów i ograniczenie spożywania alkoholu;
• stosowanie ziół, w tym m.in.: głogu i lipy;
• ewentualną redukcję masy ciała, jeżeli zachodzi taka potrzeba;
• unikanie nadmiernego stresu i postawienie na slow life.

Recepta online w przypadku nadciśnienia

Nadciśnienie tętnicze często ma charakter przewlekły i wymaga regularnego przyjmowania leków w dłuższej perspektywie. W takiej sytuacji w ramach kontynuacji terapii można postawić na usługę recepty online, czyli zdalnej konsultacji lekarskiej. Polega ona na wskazaniu przyjmowanego dotychczas preparatu, a także na opłaceniu usługi. Recepta online dostępna jest na naszym portalu https://nachorobe.pl/. Nasz specjalista zapozna się z Twoim zgłoszeniem i jeżeli uzna to za stosowne, to wystawi e-receptę na zakup leków w dowolnie wybranej aptece. Dzięki temu zaoszczędzisz czas i zadbasz o kontynuację leczenia zgodnie z zaleceniami lekarza. Nasi specjaliści zawsze na pierwszym miejscu stawiają dobro i bezpieczeństwo pacjenta. E-recepta wystawiana jest tylko wtedy, gdy ma uzasadnienie medyczne. Zapraszamy do skorzystania z naszych usług i uzyskania wsparcia w leczeniu nadciśnienia tętniczego.